W najbliższym czasie czekają nas kolejne zmian — najważniejsze to wzrost wynagrodzenia minimalnego od 01.07.2023 r. Wynosić ono będzie 3.600,00 zł brutto — stawka godzinowa wzrośnie natomiast do 23,50 zł brutto.
Ale na tym nie koniec…
W dniu 14 czerwca w Dzienniku Ustaw zostało opublikowane Rozporządzenie Ministra Zdrowia dotyczące odwołania na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stanu zagrożenia epidemicznego z dniem 1 lipca 2023 r., który obowiązywał od maja 2022 r. (po wcześniejszym stanie epidemii). Oznacza to, że już niedługo czeka nas powrót do przedpandemicznych obowiązków. W niektórych przypadkach będzie obowiązywał okres przejściowy na ich wykonanie, jednak nie będzie on długi. O czym należy pamiętać?
Zmiany w udzielaniu urlopu wypoczynkowego
W okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego, ogłoszonego z powodu COVID-19, pracodawca mógł jednostronnie udzielić pracownikowi, w terminie przez siebie wskazanym, bez uzyskania zgody pracownika i z pominięciem planu urlopów, urlopu wypoczynkowego niewykorzystanego przez pracownika w poprzednich latach kalendarzowych, w wymiarze do 30 dni urlopu. Pracownik był obowiązany taki urlop wykorzystać. Od 1 lipca pracodawca nie będzie mógł stosować tego rozwiązania.
Wypowiedzenie umowy o zakazie konkurencji
Przez ostatnie 3 lata istniała możliwość wypowiedzenia umowy o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy czy innych stosunków cywilnoprawnych (np. umowy zlecenie, umowy o dzieło) z zachowaniem terminu 7 dni. Od 1 lipca umowa będzie obowiązywać na zasadach i przez okres, na jaki obie strony ją zawarły.
Wyjaśniając — na podstawie specustawy covidowej pracodawcy mogli wypowiedzieć umowę o zakazie konkurencji z zachowaniem terminu 7 dni, nawet jeżeli sama umowa nie przewidywała możliwości jej wypowiedzenia. Od dnia odwołania stanu zagrożenia epidemicznego przepis prawa dający tą możliwość przestanie obowiązywać, a zatem powróci zasada, że wypowiedzenie umowy o zakazie konkurencji będzie dopuszczalne, jeżeli strony wyraźnie określiły w umowie taką możliwość.
Powrót badań okresowych
Pandemia przyzwyczaiła pracodawców do zniesienia z wymogu dotyczącego badań okresowych medycyny pracy. Pracownik był zwolniony z okresowych badań lekarskich, a pracodawca nie musiał przygotowywać na tę okoliczność skierowania. Po odwołaniu stanu zagrożenia epidemicznego, pracodawca i pracownik są obowiązani niezwłocznie podjąć wykonywanie zawieszonych obowiązków i wykonać je w okresie nie dłuższym niż 180 dni od dnia jego odwołania. Po tym okresie pracodawca może się narazić np. na kary w razie ewentualnych kontroli organów, gdy takie badania nie zostaną przeprowadzone.
Szkolenia okresowe
Przyjęte przez ustawodawcę rozwiązania w pandemii COVID-19 przedłużały okres ważności szkoleń okresowych w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy. Po odwołaniu stanu zagrożenia pracodawca będzie miał 60 dni na ich przeprowadzenie.
Koniec ustawowego ograniczenia wysokości odpraw
W okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego, w przypadku części pracodawców, wprowadzono ustawowe ograniczenie wysokości odprawy, odszkodowania lub innego świadczenia pieniężnego wypłacanego przez tego pracodawcę pracownikowi w związku z rozwiązaniem umowy o pracę. W sytuacjach, gdy przepisy przewidywały obowiązek wypłacenia takiego świadczenia, jego wysokość nie mogła przekroczyć 10-krotności minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalanego na podstawie przepisów o minimalnym wynagrodzeniu za pracę. Pracodawcy będą musieli pamiętać, że teraz wysokość odprawy będzie mogła wynosić max. 15-krotność ww. wynagrodzenia.
Możliwość rozwiązania umowy o pracę pocztą
Koniec stanu zagrożenia epidemicznego oznacza przywrócenie tzw. fikcji doręczenia oświadczenia woli, jeżeli termin odbioru określony w zawiadomieniu o pozostawieniu pisma wraz z informacją o możliwości jego odbioru przypadał w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii. Takie rozwiązanie powodowało, że pracodawcy nie mogli w wielu wypadkach za pośrednictwem poczty złożyć pracownikowi skutecznie oświadczenia o rozwiązaniu umowy o pracę. Zniesienie stanu zagrożenia epidemicznego spowoduje powrót domniemania doręczenia po podwójnej awizacji.
Sytuacja pracowników-cudzoziemców
Cudzoziemcy (niebędący beneficjentami tzw. specustawy ukraińskiej), których dokumenty pobytowe utraciły ważność w okresie pandemii COVID-19, najpóźniej do 31 lipca 2023 r. będą musieli złożyć wnioski o nowe zezwolenia na pobyt lub opuścić Polskę.