Za koszty uzyskania przychodów uznaje się wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów – zgodnie z Ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Wyjątek stanowią koszty wymienione w art. 23, który zawiera zbiór wydatków nienależących do kosztów podatkowych. Należy dodać, że niewymienienie określonego kosztu w tym zbiorze nie oznacza, że można go automatycznie uznać za koszty uzyskania przychodów. Omawiany zbiór nie określa m.in. kosztów związanych z zakupem okularów korekcyjnych i soczewek. Warto zatem przeanalizować, w jakich przypadkach oraz czy w ogóle możliwe jest uznanie za koszty uzyskania przychodów wydatków poniesionych na okulary korekcyjne lub soczewki.
Zgodnie z § 2 pkt 4 i § 8 ust. 2 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 1 grudnia 1998 r. w sprawie BHP na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe pracodawca ma obowiązek zapewnienia pracownikom okularów w następujących przypadkach:
- wyniki badań okulistycznych przeprowadzanych przez lekarza wykazują potrzebę ich stosowania (wada wzroku),
- pracownicy korzystają w czasie pracy z monitora ekranowego przynajmniej przez połowę dobowego wymiaru czasu pracy lub dłużej.
Na podstawie wyżej przedstawionych przykładów przedsiębiorca może zaliczyć wydatki poniesione na okulary korekcyjne dla pracowników do kosztów uzyskania przychodu. Wydatek ten spełnia wymogi stawiane przez art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f., a ponadto jego poniesienie zostało określone i narzucone przepisami prawnymi.
Należy pamiętać, że taki wydatek jest również ograniczony kwotowo przez regulamin danej firmy.
Dodatkowo tego rodzaju świadczenie jest zwolnione z PIT dla pracownika, bez względu na to, czy przedsiębiorstwo, w którym pracuje, zwraca za okulary poniesione koszty pracownikowi, czy też opłaca je bezpośrednio z własnej kieszeni.
Sytuacja zmienia się w przypadku, kiedy okulary korekcyjne zostają zakupione przez przedsiębiorcę dla siebie. Nawet jeśli rzeczywiście potrzebuje ich w pracy, to tego rodzaju wydatek jest traktowany jako wydatek osobisty, niemający związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Takie stanowisko przyjmują organy podatkowe. Przykładem jest interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 10 lutego 2009 r. syg. ITPB1/415-790/08/AK. Stwierdzono w niej:
„(…) wydatek na zakup okularów korekcyjnych ma na celu ochronę jego zdrowia. Wydatki uwarunkowane stanem zdrowia osoby prowadzącej działalność gospodarczą należą do wydatków o charakterze osobistym. W sytuacji zaistnienia wady wzroku, czy też jej pogłębiania się, osoba fizyczna jest zmuszona do poczynienia zakupu okularów z odpowiednimi szkłami niezależnie od tego czy prowadzi działalność gospodarczą, czy też działalności takiej nie prowadzi. (…)“
